Terapia integracji sensorycznej

Twórczynią koncepcja integracji sensorycznej jest Dr A. Jean Ayres – psycholog kliniczny i terapeutka zajęciowa, która wykorzystała wiedzę z zakresu neuroanatomii i neurofizjologii.

Integracja sensoryczna to proces odbierania bodźców, a następnie porządkowania ich oraz integrowania z wcześniejszymi doświadczeniami. Zakłócenia tego procesu skutkują problemami z koordynacją ruchową, koncentracją i zachowaniem, a w konsekwencji również problemami szkolnymi i trudnościami w życiu społecznym.

Na czym polega terapia?

Terapia SI opiera się na pracy nad wszystkimi zmysłami: dotyk, równowaga (układ przedsionkowy), propriocepcja (czucie głębokie), wzrok, węch, smak i polega na dostarczaniu dziecku różnorodnych bodźców.

Terapia metodą integracji sensorycznej ma postać nauki poprzez zabawę, w czasie której mózg i układ nerwowy uczą się integrować wrażenia zmysłowe. Pomaga temu wyposażenie sali terapeutycznej, zaopatrzonej w liczne specjalistyczne przyrządy (np. podwiesie z platformą i huśtawkami sensorycznymi). Wykonując ćwiczenia dziecko nie przyswaja konkretnych umiejętności, lecz poprawia przebieg procesów nerwowych leżących u ich podstaw, angażując w to całe ciało i wszystkie zmysły.

W swojej pracy terapeutycznej wykorzystuję również inne podejścia wspomagające integrację sensoryczną i pozwalające uzyskać lepsze rezultaty, min.:

Terapię neurotaktylną wg Masgutowej
Ruch Rozwijający Weroniki Sherborne
Gimnastykę korekcyjną
Szkolny Program Interwencyjny Sally Goddard Blythe oparty o integrację odruchów oraz ocenę neuromotorycznej gotowości do nauki testem przesiewowym INPP
Trening Słuchowy metodą Neuroflow ATS®
Plastykę sensoryczną
Metody relaksacyjne

Dla kogo?

Terapię integracji sensorycznej można stosować u osób w każdym wieku, u których zdiagnozowano zaburzenia przetwarzania sensorycznego. Najczęściej stosowana jest u dzieci doświadczających trudności w codziennym funkcjonowaniu:

z trudnościami w uczeniu się,
z problemami z koncentracją uwagi,
słabo czytających i piszących,
ze wzmożoną aktywnością ruchową,
z opóźnionym rozwojem mowy,
z trudnościami w uczeniu się nowych umiejętności ruchowych,
z kłopotami w nabywaniu umiejętności samoobsługowych,
zbyt dużą lub zbyt małą wrażliwością na określone smaki, zapachy, dźwięki, bodźce dotykowe, wzrokowe i ruch,
z niską samooceną,
z trudnościami w kontaktach z rówieśnikami,
z problemami z koordynacją ruchową.