Metoda ruchu rozwijającego Weroniki Sherborne

Wszystkie dzieci mają dwie podstawowe potrzeby:
– pragną poczuć się dobrze we własnym ciele (jak w domu), czyli umieć w pełni nad nim zapanować
– odczuwają potrzebę nawiązywania kontaktu z innymi.

Zaspokojenie tych potrzeb – dobry kontakt z samym sobą i z innymi ludźmi – jest możliwy dzięki dobremu nauczaniu ruchu.
Weronika Sherborne

Weronika Sherborne była angielską terapeutką, nauczycielką wychowania fizycznego. W latach 60-tych wypracowała własny system ćwiczeń. Ma on zastosowanie we wspomaganiu prawidłowego rozwoju dzieci i w korygowaniu jego zaburzeń. Ćwiczenia te wywodzą się ze szkoły Rudolfa Labana i z doświadczeń własnych, a znane są pod nazwą Ruchu Rozwijającego.

Nazwa ruchu rozwijającego wyraża główną ideę metody: – posługiwanie się ruchem jako narzędziem wspomagania rozwoju psychoruchowego dziecka i terapii zaburzeń tego rozwoju. Opracowany przez Sherborne system ćwiczeń wywodzi się z naturalnych potrzeb dziecka, zaspokajanych w kontakcie z dorosłymi.

Stosowanie metody ruchu rozwijającego przynosi korzyści dla dzieci:

wspomaga prawidłowy rozwój dziecka poprzez ruch,
uczy nawiązywania kontaktu emocjonalnego i wzrokowego
uczy współdziałania z partnerem
rozwija poczucie bezpieczeństwa i zaufania do drugiego człowieka
kształtuje orientację w przestrzeni, świadomość własnego ciała
pozwala wykorzystać nagromadzoną energię, wykorzystać siłę,
uczy koncentrowania się na wykonywanym zadaniu
wyzwala wśród uczestników wiele radości, śmiechu.

Ze względu na swą prostotę, naturalność i możliwość stosowania jej w każdych warunkach, jest to metoda dla każdego. Każdy może w niej uczestniczyć w takim zakresie, w jakim jest to dla niego możliwe. Nie ma słabszych, gorszych, czy smutnych. Wszyscy są aktywni, radośni i zwycięzcy. Każdemu coś się uda, każdy zostanie pochwalony i zachęcony do wysiłku.